Jak kontrolować złość u dziecka z ADHD?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, czyli ADHD jest zaburzeniem, które rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i obejmuje trzy grupy objawów: zaburzenia koncentracji uwagi, nadmierną ruchliwość i nadmierną impulsywność. ADHD rozpoznaje się na podstawie kryteriów diagnostycznych klasyfikacji ICD-10, w centrum terapii, takim jak Sensorium. Objawy występują przed 7 rokiem życia dziecka i trwają co najmniej przez 6 miesięcy. Utrudniają codzienne funkcjonowanie i pojawiają się w środowiskach, w których dziecko funkcjonuje, w przedszkolu lub szkole i w domu.

Jakie są objawy ADHD?

Dziecko z ADHD jest pobudzone i ciągle się wierci. Nadmierną ruchliwość można zaobserwować w różnych miejscach i sytuacjach, ponieważ dziecko nie potrafi usiedzieć na miejscu, żadne uwagi nie skutkują. Malec jest też nadmiernie gadatliwe także w sytuacjach, kiedy jego zachowanie jest niewłaściwe, a w czasie zabawy bardzo często głośno się zachowuje. Dziecko z ADHD nie potrafi odpoczywać w ciszy i spokoju. Dziecko z tym zaburzeniem nie wykonuje poleceń, nie panuje nad emocjami i reaguje agresją z błahego powodu. Agresja może być fizyczna w stosunku do siebie oraz innych osób. Dziecko niekiedy rzuca przedmiotami i uderza w ścianę, krzycząc i płacząc.

Jak radzić sobie z nadmierną ruchliwością dziecka?

Przede wszystkim należy zachować spokój. Nie reagować emocjonalnie. Do pewnego stopnia można zaakceptować zachowanie dziecka. Trzeba mieć wszystko pod kontrolą. Stwarzać takie sytuacje, w których nadmierna ruchliwość dziecka, nie zagrażała bezpieczeństwu jego i innym. Należy w danym momencie zorganizować mu jakieś zajęcie, ruchowe i sportowe, żeby ukierunkowywać nadmierną jego ruchliwość. dziecka. Wyznaczyć ramy dla nadmiernej ruchliwości. Zadbać, by nadruchliwość w jak najmniejszym stopniu przeszkadzała innym. Z pewnością nie można czekać, aż dziecku minie złość, bo nigdy nie wiadomo, czy nie zrobi sobie krzywdy. Nad wszystkim trzeba panować.

Ja kontrolować złość u dziecka z ADHD?

Złość i inne silne emocje nie są same w sobie złe, ponieważ są dla rodziców sygnałem, że coś się dzieje z dzieckiem: pozytywnego lub negatywnego. Takie same emocje towarzyszą niemal wszystkim, z tym że zdrowy człowiek powstrzymuje złość, a nawet kiedy wybucha, to nie zrobi sobie i innym krzywdy, bywają niekiedy wyjątki. Chodzi o to, że emocje coś wyrażają. Podobnie jest u dziecka z ADHD. Atak złości, agresji czy radości jest po prostu informacją, na którą trzeba zwrócić uwagę, żeby w porę zareagować. Dziecko nie powinno ponosić konsekwencji doświadczania złości, ale nie wolno akceptować zachowania, kiedy np. kogoś uderzy, rzuca przedmiotami, ubliża i wrzeszczy. Jest bardzo ważne, żeby dziecko otrzymało coś w zamian, co rozładowuje jego złość, ale musi to zaakceptować. Może to być darcie gazet, uderzanie w poduszkę, skakanie na piłce, płacz lub rysowanie złości. Warto o pomoc zgłosić się do wykwalifikowanych specjalistów.

Jak reagować na wybuch złości u dziecka?

Przy niestosownym zachowaniu, należy postępować konsekwentnie, jak w każdym innym przypadku. Można odesłać dziecko do innego pomieszczenia, nakazać posprzątanie rozrzuconych zabawek czy innych i oczekiwać przeproszenia za postępowanie. Dziecko musi wiedzieć, że konsekwencje dotyczą do jego zachowania i nie są akceptowane. Agresja impulsywna jest trudna do zaakceptowania przez otoczenie, gdyż niesie za sobą duży ładunek emocjonalny. Opiekunowie i rodzice dzieci z ADHD zazwyczaj potrzebują wsparcia. Muszą wiedzieć jak reagować na agresję oraz jak mają sobie radzić ze swoimi emocjami, w momencie wybuchu złości dziecka. W takiej sytuacji można nie zwracać uwagi i nie reagować, ale jest to trudne dla rodziców i dla dziecka. Pozwala jednak uniknąć zwiększenia zdenerwowania oraz napięcia dziecka. Jeśli wystąpi agresja fizyczna, dla bezpieczeństwa malca, najlepiej unieruchomić go, mocno przytulić, zamiast krzyczeć i bić go.

Jaka jest profilaktyka w ADHD?

Istotne są działania profilaktyczne, zanim dojdzie do kryzysu. Należy dostrzec sygnały, zbliżającego się wybuchu. Można wyróżnić kilka charakterystycznych sygnałów jak: zmiana tonu głosu, złośliwość w zachowaniu i negowanie wszystkiego; zaciśnięte pięści, wzmożone napięcie mięśni, zmiana mimiki, gestykulacja, nadmierna ruchliwość i rozproszenie uwagi. Wybuchowi agresji sprzyja: zmęczenie, jakieś drobne niepowodzenie, przykrość, lekceważenie dziecka, poczucie niesprawiedliwości, frustracja z powodu niezaspokojenia potrzeby. Nagromadzone emocje trzeba próbować rozładować poprzez odwrócenie uwagi, czyli rozśmieszenie dziecka, wzięcie na kolana, może potańczenie z malcem, zaproponowanie czegoś dobrego do zjedzenia itp. Jeśli nadchodzi moment wybuchu, należy pomóc dziecku rozładować złość, by uniknąć kryzysu.